پاییـز فقط بویِ بارانُ صدایِ خـرد شدنِ برگ ها که نیــست...
تویِ هـرلحظه اش....
تویِ خنکایِ مهــر
و سردیِ آبان
و سوزِ آذرَش....
و تویِ قطره قطره یِ بارانش....
عطرِ رفتن پیچیده و پایِ مانــدن لغزیده است....
پاییــز که فقـط عاشقانـه نیست...
غمهایش
و رفتــن هایش...
غمگین ترینِ فصلنــامه هاست....

فراموشی کم کم در وجود آدم رخنه میکند،

اول یک لحظه فراموشش میکنی،

بعد یک دقیقه، یک ساعت، یک روز، یک هفته، یک ماه، یک سال،

و به خودت می‌آیی و میبینی که سال‌هاست که فراموشش کرده‌ای و

ساعت را نگاه میکنی

و تنها یک دقیقه گذشته است

عاشق تو به صد دلیل این دل مبتلای من
بوسه زنم به نقش تو تا بشوی جلای من

در طلبت تا به سحر چشمه ی شور میشوم 
سجده کنم به درگهت بگذری از جفای من

جان بدهم به پای تو گر بدهی مراد من 
زنده شوم به عشق تو گر بشوی برای من

عاشق عشق تو شدم ای نگهت قرار دل
گر نشوی نفس مرا، این بشود جزای من

وای به من اگر شبی در ره من قدم نهی 
تشنه ی آغوش توام ای همه ی هوای...

هیچ اندیشه ای زشت نیست؛
اندیشه ای که اجبار شود زشت میشود
هیچ فردی زشت نیست؛
فردی که زیبا نیاندیشد زشت میشود
انسانها همه با محبت اند؛
انسانی که اراده اش را تحمیل میکند، ظالم است
انسانها همه عاشقند،
انسانی که نیاموخته عشق بورزد، بیتفاوت است
انسانها همه خوشبخت اند؛
انسانی که در رویای خوشبختی دیگران بسر میبرد، احساس بدبختی دارد
انسانها همه شادند؛
انسانی که نیاموخته شادی را لمس کند، افسرده و غمگین است

اصالت یعنی : 

نتونی به کسی خیانت کنی، نتونی دل بشکنی، نتونی دورو باشی، نتونی آدما رو بازی بدی و ...

یعنی برای خودت یک چهار چوب محکم اخلاقی داشته باشی !

چهارچوبی که خودت ، با جهان بینی خودت ، برای خودت تعریف می کنی . 

بنابر این ، کسی که چهارچوب اخلاقی داره ، اصالت داره.

اصالت رو نه می شه به ارث برد ، نه می شه خرید ، نه می شه اداشو درآورد ، و نه می شه با بزک و دوزک ظاهری ، بهش رسید .

اصالت واقعی ، به محیط زندگی ما ، تربیت ;و "تلاش فردی ما برای دونستن;" ، و تغییر در جهت انسان بهتر شدن ، بستگی داره !!!

من همان خانه‌ی قدیمی‌ام
از همان که پنجره‌های هفت‌رنگش
رو به فیروزه‌ی حوض باز می‌شود
و نسترن‌ها عاشقانه دیوار را چسبیده‌اند
از همان خانه‌ها
که چهارزانوی مادربزرگ را دوست دارد
و انجیر بر شاخه‌های درخت
آواز می‌خواند
از همان‌ها
که کبوتری به سقفِ ایوانش لانه می‌سازد
و جوجه‌هایش تمامِ روز
با دهانی باز
در انتظارِ پرکشیدنِ مادرشان
جیرجیر می‌کنند
همان خانه‌ایی که از گریه می‌لرزد و
لولای وارفته‌ی درَش
تا باز شدن به روی تو دوام می‌آورد
من همان خانه‌ام که طاقچه‌ی کنجِ اتاقم
جانمازِ مادرم را در آغوش گرفته است
و آیینه و شمعدانِ نقره‌ای را
به شانه‌اش دوست دارد
و آرام نفس می‌کشد
تا بر زمینِ مهربانم قدم گذاری
و سینی چای را
بر گل‌های قالی به سمتت بکشی

دست بر شانه‌‌ام بخندی و
لب از دوست‌داشتنم برنداری
و شب برایم همان باشد
که تا سحرهای چند سالِ بعد
ماه را در کاشیِ حوض و
آسمان را در چشم‌های تو ببینم
و خسته می‌شوم
خسته می‌شوم
اگر یک‌روز ماه را در نگاهت نبینم
و آسمان از حافظه‌ی حیاطم برود
باران ببارد
و من به‌ سختی اشک بریزم
و تکه‌های سقفم را
بر سرِ نبودنت آوار کنم
که فروریختنِ تکه‌های این دل ،
آغازِ ویران‌شدگی‌ست

دوست دارم با تو باشم عیب این خواهش کجاست؟
باتو بودن ، شعر خواندن، کس نگفته نا بجاست

از تو گفتن یا شنیدن ازلبت ، تا خواب صبح
حرف های عاشقانه با تو گفتن کی خطاست؟

لب به لب، لبریزعشقت ،گرشود احساس من
بازیِ شب زنده داری با لبانت ، دلرباست

مست ومدهوشم کنی با غمزه ای حتی به چشم
دل به اعجازدو چشمت بس به می، بی اشتهاست

دوست دارم با تو گویم از کلامی با سه حرف
عین وشین وقاف ودیگرهیچ حرفی.،کین رواست

قصدم ای یار این نبود کزتو، سراید این غزل
عشق پاکت بی محابا زد به دل این حرف راست

#امیر_شهبازی

زلف بر بــــاد مـــده تا ندهی بر بـــادم
نــاز بنیـــــاد مکن تــا نکنی بنیـــــادم

می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سـر مکش تا نکشد سـر به فلک فریــادم

زلــف را حلقـه مکن تا نکنی در بنــــدم
طـــره را تـــاب مده تا ندهی بر بـــادم

یـــار بیگانه مشـو تا نبـــری از خویشم
غم اغیــار مخــور تـا نکنی ناشـــــادم

#غزلیات_حافظ

دیوانه منم. . .
که هربار مرا از خود می رانی
بازهم عاشقانه می خواهمت
همانی که مدت هاست
بدخلقی هایت را به دل نمی گیرد

دیوانه منم
که در نبودنت
شبی هزاربار می میرم و زنده می شوم
همان که
دل کندن را بلد نیست
آری دیوانه منم . . .

جایی نوشته بود :
با دیوانگان مهربان باشید
آنان را دوست بدارید
درعجبم
چرا تو دوستم نداری . . !
من که دیوانه ای بیش نیستم . . .

تاسوعا وعاشورا تمام شد
به خانه هایتان بروید.
مهیا شوید برای آنچه بوده اید.
حسین را هم درون پستوهایتان پنهان کنید تا سال دیگر.
چون علم و کتل و نخل و زنجیرهایتان.
اکبر و اصغر و قاسم و عباس را هم!
عباس را نه!
به کارتان می آید.
برای قسم خوردنتان هنگام دروغ‌.
برای گاه خطرهایتان.
زمانی که میخواهید سر دیگری را کلاه بگذارید و شاهدی میخواهید.
فردا صبح هم کرکره مغازه هایتان را بالا بدهید.
در بنگاههایتان را باز کنید و یک لایتان را چهارلا حساب کنید.
کلاه هایتان را آماده کنید برای اینکه دوباره تا خرخره سرمردم بگذارید.
آنچه این روزها خرج نذری هایتان کردید، خرج شربت و چای و مرغ و برنجتان، به یکباره جبران کنید 
بروید و حسین و دردهایش را به حال خود بگذارید.

خسته ام اما بخواهی، تکیه گاهت می شوم
بین تنهایی ِ آدم ها، پناهت می شوم 
یک شب از دنیا به عشقت، دست ِ خود را می کشم
در هوای خانه ای تاریک، ماهت می شوم 
تا نگاهم می کنی از شوق، می ریزد دلم
خیره در آئینه ی، چشم سیاهت می شوم
با تو دنیا تیره و تاریک هم، باشد خوش است
تو فقط عاشق بمان ... فانوس راهت می شوم
گاه ابرم ... گاه باران ... گاه شیرین ... گاه تلخ ...
همدم حال و هوای، گاه گاهت می شوم 
بی تو مردن آخرین درد من از، این لحظه هاست
در کنار تو شبی از مرگ، راحت می شوم.....

گاهی باید....

گاهـــــے آنلاینـــــیم

بـــــے هیچ دلیلـــــے

نـہ ڪســـــے هست ڪہ حرف بزنــے

نـہ چیزۍ هست ڪہ بنویســـے

گاهـے تۅے دنیاے حقیقـے ڪہ ڪم میارے

میاے تۅے دنیاۍ مجازۍ

ڪہ شاید حضورت حس بشـہ

شاید یڪے بفهمــہ هستـــے

گاهـے تنها جایــے ڪہ میتونـے باشـے

همین دنیاۍ مجازی

اگـہ توے زندگیت...
یه دوست خوب داشته باشـے
خیلے خوبـہ...
حالا اگہ اون 
دوستت همسـرت باشـہ؛
خوشبخت ترینے...
پس اول سعی ڪن 
خودت براے همسرت؛
بهتریـن دوست باشے...

دلم‌...
نگاهت را میخواهد،
اندکی هم لبخندت،
تاباور کنم،زندگی زیباست!
کمی هم دوستت دارم...
گفتنت را،برای زنده ماندنم!
میبینی چه کم توقع ام...

هر روز و شب که از تو دلگیرم 
همان وقتهایی که حس میکنم 
زمین و زمان بر سرم آوار شده است 
با خودم میگویم 
از فردا جور دیگری خواهم بود 
از فردا دوستش نخواهم داشت٬٬٬٬
اما فردا که میشود 
باز روز از نو روزی از نو 
این بار جور دیگری شده ام
فقط کمی 
بیشتر و بیشتر دوستت دارم.

 دلتنگم 

درست مثل حالِ درختان شهریور 

که از ترس پاییز 

محکم دستِ برگ ها گرفته اند ...

اما 

امان از پاییز که رنگ هارا عوض می کند ...

عشق ها را عاشقانه تر می کند ...

زمین را تر می کند 

تنها را تنها تر ..

و دلتنگ را دیوانه ....

 بــخــشــــیــدمــــــتــ.....

همــــــــانــ روزے ڪــــــه تــنــــهایـــــم گــذاشــتــــیــ.....
همــــــــانــ روزے ڪـــــه فــهـــــــمــیــدم دیـــــگــر خــســتــه ایــ....
همــــــانــ لــحــظـــــــه اے ڪـــــه گــفــتـــــے مــیــخــواهے بــروے بــخــشــیــدمــتــ...

اما دلـــــــم را هرگــز نــمــے بــخــشــمــ.....
ڪه ایــنــگــونــه بــه ڪــســــــے دلــبـــــــســتــه ڪــه هیــچــــگــاه دوســتـــــش نــداشــتــ.....

 با من بیعت کن!

تا در غدیر ِ چشمانت؛

عالمی را

به رسالت تو،

مومن کنم...

حضرت ِ چشمهایِ مرد اَفکَن!

رسول ِ عشق های جانانه!

همه‌ ی شهر 
از این قصه خبر دار شدند

غصه ‌ی هجر منِ
خسته به یارم نرسید

رسم عاشق شدن
این است که تنها باشی

دلکم حوصله کن
گرچه به وصلت نرسید

گاهی دست خودم نیست 
می دانم ماندنی نیست 
گل سرخ 
اما هرثانیه برای گلبرگهایش نگرانم 
دست غریبه نا مهربان است و
قلب او ظریف 
کاش میفهمید دستی که به سمت او می آید برای چیدنش می اید 
اما من دوستش دارم .

زندگی با ماجراهای فراوانش،

ظاهری دارد به سان بیشه ای بغرنج و در هم باف

ماجراها گونه گون و رنگ وارنگ ست؛

چیست اما ساده تر از این، که در باطن

تار و پود هیچی و پوچی هم آهنگ است؟

من بگویم، یا تو می‌گویی

هیچ جز این نیست؟

تو بگویی یا نگویی، نشنود او جز صدای خویش

♥ ـ هی فلانی! زندگی شاید همین باشد

یک فریب ساده و کوچک

آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را

جز برای او و جز با او نمی‌خواهی...♥ 

همیشه دوستت داشته و دارم و خواهم داشت

 بیشتر از تمامی واژهای عاشقانه.

عاشقت هستم دلم درون سینه ییقرار تو هست و قلبم بی وقفه برای تو میلرزد...

دوستت دارم زیباترین هدیه خدا...عمرم...

اصلا زن را چه به شعـر !؟

زن باید عاشق شود

آنوقت ...

هر دوستت دارمی که میگوید

خودش شعـر محشـری میشود

‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌•••

گاهی باید از دیـــــگران فاصله بگیرے ...

اگر اهمیت دادنـــــد،،،

ارزشت را خواهی فهـــــمید و اگر اهمیتی نـدادند،

خـواهی فهمید ڪجا ایستاده اے ...

#محمود_دولت_آبادی

برای مشاهده ی عکسهای زیبا و احساسی از کادوهای عاشقانه به 

ادامه مطلب

بروید...

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم 

 دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

*^*

دیده سیر است مرا جان دلیر است مرا 

زهره شیر است مرا زهره تابنده شدم

*^*

گفت که دیوانه نه‌ای لایق این خانه نه‌ای  

رفتم دیوانه شدم سلسله بندنده شدم

*^*

گفت که سرمست نه‌ای رو که از این دست نه‌ای

رفتم و سرمست شدم وز طرب آکنده شدم

*^*

گفت که تو کشته نه‌ای در طرب آغشته نه‌ای

پیش رخ زنده کنش کشته و افکنده شدم

مولوی_دیوان شمس

حضرت عشق بفرما که دلم خانه توست

سر عقل آمده هر بنده که دیوانه توست

دل من اگر که از عشق نصیبی دارد

حضرت عشق به من لطف عجیبی دارد

بگذارید، بگذارید که بیمار بماند این دل

با تب عشق دلم حال غریبی دارد

لحظه میمیرد و من آخر سر میپوسم

عشق ای ناجی من دست تو را میبوسم

بی وجود تو سعادت نشود حاصل من

تا نفس هست تو ای عشق بمان در دل من

منم آن عاشق عشقت که جز این کار ندارم

که بر آن کس که نه عاشق بجز انکار ندارم

***

دل غیر تو نجویم سوی غیر تو نپویم

گل هر باغ نبویم سر هر خار ندارم

***

به تو آوردم ایمان دل من گشت مسلمان

به تو دل گفت که ای جان چو تو دلدار ندارم

***

چو تویی چشم و زبانم دو نبینم دو نخوانم

جز یک جان که تویی آن به کس اقرار ندارم

مولوی_دیوان شمس

يا گرمى يك بوسه

به پيشانى من باش

يا علت يك عمر 

پريشانى من باش

با فاصله اى امن

كه آسيب نبينى

بنشين و فقط

شاهد ويرانى من باش

عجب آرامشے دارد😍

شانه هـایت

کسے چه مے داند

شاید راه بهشـت

از شانه هاے "تــــو" آغاز مے شود!

سخن عشق تو بي آن که برآيد به زبانم

رنگ رخساره خبر مي دهد از حال نهانم

گاه گويم که بنالم ز پريشاني حالم

بازگويم که عيانست چه حاجت به بيانم

هيچم از دنيي و عقبي نبرد گوشه خاطر

که به ديدار تو شغلست و فراغ از دو جهانم

گر چنانست که روي من مسکين گدا را

به در غير ببيني ز در خويش برانم

من در انديشه آنم که روان بر تو فشانم

نه در انديشه که خود را ز کمندت برهانم

گر تو شيرين زماني نظري نيز به من کن

که به ديوانگي از عشق تو فرهاد زمانم

دیوان_سعدی

وقتی می گویی نرو
از آنگاه که می گویی بیا
بیشتر دوستت دارم
نمیدانم و هرگز هم نخواهم فهمید
نرو ، از بیا
چرا این گونه محزون تر است

●_●
عكاس📷:🌱
@niloufar.dnpr
. . 
شاعر:🍃#حسن_آذری
●_●

تو زیبا بودی 
و فروردین که داشت
از لا به لای موهایت
برای درختان شکوفه می بُرد

●_●
عكاس :📷🍀
@alisoltanimoghadam
. . 
شاعر :🍃 #حمید_جدیدی
●_●

. . 
عاشق که باشی
سطر به سطرِ
کتابِ درسی ات می شود
"شعر عاشقانه"

●_●
#عكاس📷:🌱
@nazaninkml
●_●

می شود
از فکر من چند ساعتی بیرون روی؟
درس دارم بخدا
این ترم
مشروط می شوم...

عكاس📷:🌱
@amirhd3 
شاعر : #شاهین_شیخ_الاسلامی

من
کنارِ تو
تماشایی شدم

واژها از : #روزبه_بمانی

#عكاس📷:🍃
@shiva.ghomeshi 

‎حواسم پرت زیبایی ات شد
‎من دست و پا چلفتی
‎نصف بیشتر شعرم را ریختم زمین
‎فقط ماند
!‎یک دوستت دارم ساده

واژها از : #حامد_نیازی

#عكاس📷:🍃
@rahashii 

.
بعضی کارها مردانه است
باید قبول کرد
مثل دوست داشتن یک زن
.

●_●
عكاس :📷🍀
@rahaay_ 
شاعر :🍃 #ریحانه_تحویلی
●_●

دریا را دوست دارم
اگر با تو در کنار ساحل قدم بزنم
و تو را در کنار خود احساس کنم
صدای امواج اش را دوست دارم
زمانی که دست در دست تو باشم
و در سکوت به فریاد امواج اش دل بسپارم

#pic_poem

آیدی اینستاگرام عکاس : @life._.studio

مرا آنقدر شاعر کرده ای 
که می توانم
شاخه ی جدا شده
از درخت باشم
اما دوبار شکوفه بدهم
.

#عكاس📷:🌱
@carnik.photography 
#شاعر : 🍃#بهنام_مهدی_نژاد

گفت :

"خوش به حالِ اونی 

که تو عاشقش بشی"

گفتم: "خوش به حالت"...!💓

#فرید_صارمی

اینکه ما را پس میزنند و باز هم دوستشان داریم؛ اینکه جوابِ پیاممان را یکی در میان میدهند و ما هر لحظه به بهانه دلتنگی پیام میدهیم؛ اینکه سرد بودنشان را با گرمی جواب میدهیم؛

اینکه خیلی وقت است که رفته اند 

و ما باز خودمان را به در و دیوار میزنیم که بمانند 

یعنی برای دوست داشته شدنمان باج میدهیم...!

از ما که گذشت 

اما بیایید به نسل بعدمان یاد دهیم 

برای یک دوست داشته شدنِ موقت باج ندهند 

حتی اگر به قیمت جان کندشان باشد .

#مريم_عليزاده

والپیپرهای خوشرنگ و با کیفیت عالی از توت فرنگی و کیک و کاپ کیک های توت فرنگی

برای مشاهده این عکسهای زیبا به ادامه مطلب برید...

دوستت دارم، برایم حرف ِ مردم باطل است
غیر ِ نامت بر زبانم هر تکلــــم باطل است

چشمهایت مرجع ِ تقلید ِ من شد بعد از این
اقتــدا بر حوزه ی ِ علمیه ی ِ قم باطل است

غیر ِ لبخند ِ ژکوندت که مرامش دلبری ست
عشق فتوا داده بر هر لب تبسم باطل است

نامت اقیانـــــوس ِ آرام است و در اقلیم ِ تو
موج موج ِ هرچه دامن در تلاطم باطل است

موی ِ تو، ابروی ِ تو رمال ها را خســـته کرد
در حضور ِ تو طلسم ِ مار و کژدم باطل است

ساقه ترد ِ خوشه گیســوی ِ قد و بالا طلا !
تا تو زرین باف ِ شعری کشت ِ گندم باطل است

عاشق ِ من نیستی این گونه دلسوزی نکن
مهربانی کردن از روی ِ ترحم باطل است

کعبه ام هستی و میگردم به دورت تا ابد
گرچه آیین ِ طواف از دور ِ هشتم باطل است

اشهد ان لا "الاهــــــــــــه ناز" الا ناز ِ تو
جز تو در ذهن ِ بنان هرچه تجسم باطل است

من غروری زخمی ام سوی ِ تو می بندم نماز
چون دلم را آب کردی پس تیمم باطل است

در کوچه پس کوچه های دلم‌‌...
به دنبال نشانی از تو هستم.‌
دست خطی...
عطری...
خاطره ای...
اهنگی...
تو گم شده ای در من... پیدایت نمیکنم.
تاریک است...
هر روز و هر شب تقویمم را به دنبال تو هستم‌.
جمعه ها اما... دلتنگی ام امان نمیدهد.‌..
رمقی برایم نمیگذارد...
یک گوشه کِز میکنم و با هر صدایی خیره به در میگویم... امد..امد
بی رحمانه تنهایم گزاشتی..‌.
تو نمیدانی سرد است نبودنت...
وسط چله ی تابستان یخ زده ام..‌.
اگر امدی روح سرما زده ی مرا هاا کن‌‌...
در هوای نبودن هایت ...
هر روز دلم جمعه است‌‌...
#مریم

دختر ِ سعدی! هلاک ِ بوسه ای شیرازی ام 
آنقدر مســـــــتم که حتا با لبی هم رازی ام 

تا که بابا "مشــرف الدین" برنگشته زود باش 
کمتر از اینها بده با خنده هـــــــایت بازی ام 

مادرت من را نبیند پشــــــت ِ در، بد میشود 
رویگردان از "اتابــــک خان" و حکم ِ قاضی ام 

خنجر ابرو! چشمهـــــایت غارت ِ قوم ِ مغول 
زخمی از ناز ِ تو و مغلــــوب ِ مژگان تازی ام 

خانده ام رقص ِ تو را در بوستان ِ شیخ اجل 
عاشق ِ پروانگی های ِ تو و طنــــــــازی ام 

نیست همرنگ ِ لبانت در گلســـــــتان ِ انار 
با فقط یک باب از بوسیــدنت هم راضی ام 

مثل ِ بابای ِ تو من هم کار و بارم شاعری ست 
تکه نانی دارم و اهـــــــل ِ غزلپـــــردازی ام 

اهل ِ این دوره که نه، از قرن ِ دوری آمـــدم 
ساکن ِ آینده و برگشـــته سوی ِ ماضی ام 

من همین هستم که می بینی: زلال و ساده دل 
خســـته از هرچه ریا و هرچه ظاهر سازی ام 

این غزل تقدیم ِ تو، با من عروسی میکنی؟
ای فدااااااای ِ "بله" ی ِ تو دلبر ِ شیرازی ام!

#شهراد_میدری

دختر ِ چادر سفید ِ سینی ِ چایی به دست!
ای که هرگز در خیالم هم نمی آیی به دست!

معذرت میخاهم از اینکه به خابت آمدم
خسته ام از بی تو بودن، درد ِ تنهایی بد است

می نشستی روبرویم کاش، دلتنگ ِ توام
می روی با ناز و هی با عشوه می آیی بد است

من غریبه نیستم کافی ست یک فنجان ِ چای
بیش از این من را اگر شرمنده بنمایی بد است

می کشم حالا که قلیان ِ بلور آورده ای
گرچه دکتر گفته تنباکوی ِ نعنایی بد است

از حسودان ترس دارم با شکوفه دادنت
ای هلوی ِ چار فصل ِ من! شکوفایی بد است

آی دریا چشم ِ جنگل پلک ِ ابرو ابر و مه!
رحم کن بالا بلا! این قدر زیبایی بد است

اینهمه بر شانه موهای ِ شرابی را نریز
باد هم آشفته این اندازه گیرایی بد است

شور ِ شیرین! حق بده فرهاد ِ بی تابت شوم
با وجود ِ اینهمه خسرو، شکیبایی بد است

با خود آوردم غزل، قابل ندارد مال ِ تو
پس زدن آنهم برای ِ قلب ِ اهدایی بد است

چون که سهم ِ عشق ِ ما دنیای ِ بیداری نشد
قرنها هم بعد ِ خابت پلک بگشایی بد است

#شهراد_میدری